Ο Σπάικ Λι επέστρεψε στο Φεστιβάλ των Καννών με μια ταινία στην οποία καταγγέλλει τον ρατσισμό, την ακροδεξιά και τον Τραμπ
Απών από το Φεστιβάλ των Καννών εδώ και 27 χρόνια ο Αμερικανός σκηνοθέτης Σπάικ Λι τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής για την ταινία του «BlacKkKlansman», στην οποία ο Αφρομερικανός καλλιτέχνης καταγγέλλει τον ρατσισμό, την ακροδεξιά και τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.
Η ταινία βασίζεται στην πραγματική ιστορία του μαύρου αστυνομικού Ρον Στόλγουορθ ο οποίος το 1978 κατάφερε να διεισδύσει στην Κου Κλουξ Κλαν, όμως στο τέλος της καταγγέλλει τα γεγονότα στο Σάρλοτσβιλ, μια πόλη της Βιρτζίνια που συγκλονίστηκε από τη βία ακροδεξιών ομάδων στις 12 Αυγούστου του 2017.
«Με ρωτούν συχνά τι σκέφτομαι για τον κόσμο, ποιο είναι το όραμά μου για τον κόσμο. Απαντώ επικαλούμενος την εξαιρετική ταινία “Επικίνδυνα χρόνια” του Πίτερ Γουάιρ. Ζούμε επικίνδυνα χρόνια», τόνισε ο Νεοϋορκέζος σκηνοθέτης λαμβάνοντας το βραβείο του, αλλά και μετά στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που παραχωρούν οι βραβευθέντες.
«Διότι σήμερα ζούμε πραγματικά επικίνδυνα χρόνια, όμως (…) η ταινία μιλά από μόνη της», πρόσθεσε ο Σπάικ Λι χαμογελαστός. «Στόχος της είναι να μας βγάλει από την πνευματική μας νάρκωση και να μας οδηγήσει στην αλήθεια, την καλοσύνη, την αγάπη και όχι στο μίσος», τόνισε.
Την Τρίτη, μετά την προβολή της ταινίας του στις Κάννες, ο Λι καταφέρθηκε εναντίον του Τραμπ, χωρίς ποτέ να αναφέρει το όνομά του: «Έχουμε έναν τύπο στον Λευκό Οίκο, δεν θα αναφέρω καν το γ…νο όνομά του, που έχει τους κωδικούς για τα πυρηνικά όπλα! Δεν είναι ταινία επιστημονικής φαντασίας, αυτός ο π…ας γιος έχει τους κωδικούς για τα πυρηνικά όπλα».
Αφιερώνοντας την ταινία του «στη λαϊκή δημοκρατία του Μπρούκλιν», τη συνοικία όπου ζει στη Νέα Υόρκη, ο Λι υπερασπίστηκε επίσης την ανάμειξη των κινηματογραφικών ειδών που έκανε στο “BlacKkKlansman”: «Το έχουν ήδη κάνει μεγάλοι κινηματογραφιστές, όπως ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ στο “SOS, Πεντάγωνο καλεί Μόσχα”, ή ο Μπίλι Γουάιλντερ και ο Σίντνεϊ Λιούμετ».
«Ο Σπάικ έκανε μια ταινία που μας φάνηκε ότι μεταφράζει την ουσία της αμερικανικής κρίσης, όλοι μας (στην κριτική επιτροπή) αισθανθήκαμε ότι συνδεθήκαμε μαζί της, κατάφερε να ξεπεράσει αυτή την ιστορία που επικεντρώνεται στην Αμερική», σχολίασε η Κέιτ Μπλάνσετ, πρόεδρος της κριτικής επιτροπής.
