Γκρίνια και οργή στους χριστιανοδημοκράτες προκαλεί η απώλεια σημαντικών υπουργείων
Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 8 Φεβρουαρίου 2018, 15:47
Η συμφωνία για τον σχηματισμό κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού με τους σοσιαλδημοκράτες έχει προκαλέσει τη δυσαρέσκεια πολλών συντηρητικών που προσάπτουν στην Άγγελα Μέρκελ υπερβολικές υποχωρήσεις στο όνομα της τέταρτης θητείας της στην εξουσία.
«Η σύνθεση της κυβέρνησης είναι πολιτικό σφάλμα», δήλωσε ο βουλευτής της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU) Κρίστιαν φον Στέτεν, στο τηλεοπτικό δίκτυο ARD.
Είναι σπάνιο να ακουστεί μία τόσο σφοδρή επίκριση στους κόλπους της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης, όπου η κουλτούρα της δημόσιας αντιπαράθεσης δεν είναι τόσο διαδεδομένη όσο στο SPD.
Ο πρόεδρος του οικονομικού συμβουλίου της CDU Βόλφγκανγκ Στάιγκερ κάνει από την πλευρά του λόγο για ένα «αξιοθρήνητο αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων» στην τοπική εφημερίδα Neue Osnabrucker Zeitung, ενώ, με περισσότερο διπλωματικό τρόπο, ο πρωθυπουργός του Σλέσβιχ-Χολστάιν Ντάνιελ Γκίντερ κάνει λόγο για «ένα αποτέλεσμα που δεν μπορεί να ικανοποιεί την Ενωση».
Ακούγοντας ορισμένες αντιδράσεις στελεχών των συντηρητικών, «είναι ευτυχές γεγονός που η CDU δεν έχει συνδέσει τον σχηματισμό κυβέρνησης με ψήφο των μελών της», σχολιάζει η Suedeutsche Zeitung αναφερόμενη στο εσωτερικό δημοψήφισμα του SPD.
Το δώρο της Μέρκελ
Αυτό που προκαλεί ταραχή στο στρατόπεδο των συντηρητικών είναι η απώλεια του υπουργείου Οικονομικών. Ο προηγούμενος υπουργός Οικονομικών, ο αρχιερέας της λιτότητας, ο αξιοσέβαστος Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που προεδρεύει σήμερα της γερμανικής Βουλής, κατάφερε να υπερασπισθεί τα συμφέροντα της Γερμανίας στην Ευρώπη, γκρινιάζουν ορισμένα στελέχη του συντηρητικού στρατοπέδου.
Σήμερα υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να δούμε «την ευρωπαϊκή πολιτική του SPD να θρονιάζεται στο υπουργείο Οικονομικών», λέει ο Βόλφγκανγκ Στάιγκερ, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο δημοσιονομικών παρεκβάσεων για την αύξηση των επενδύσεων στην Ευρώπη, σε μία χώρα που είναι τόσο υπερήφανη για το δημοσιονομικό της πλεόνασμα.
Και επίσης, υπάρχουν εκείνοι η σιωπή των οποίων βαραίνει: ο νεαρός και φιλόδοξος Γενς Σπαν, ένας από τους υποψήφιους υπουργούς που έμεινε μπουκάλα. Το ίδιο και η Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ, η πρωθυπουργός του Σαρ, η οποία θεωρείται εκ των υποψηφίων για τη διαδοχή της Μέρκελ.
«Η Μέρκελ πρόσφερε την κυβέρνηση στο SPD», γράφει η Bild. Το σημαντικότερο για κάποια που πέρασε ήδη δώδεκα χρόνια στην εξουσία: να παραμείνει καγκελάριος, με οποιοδήποτε τίμημα, καταγγέλλει η γερμανική εφημερίδα με την μεγαλύτερη κυκλοφορία.
«Τι μένει από την CDU; Η Μέρκελ»
Ως προς το περιεχόμενο της συμφωνίας, οι συντηρητικοί σημειώνουν επίσης την απουσία του χριστιανοδημοκρατικού αποτυπώματος.
Το SPD κέρδισε κάποιες υποχωρήσεις, κυρίως στην υγεία και την απασχόληση, και έξι υπουργεία, ανάμεσά τους των Οικονομικών και των Εξωτερικών. Η CDU πρέπει να αρκεσθεί στα υπουργεία Οικονομίας και Άμυνας μεταξύ των πρωτοκλασάτων χαρτοφυλακίων.
Και οι χριστινοκοινωνιστές της CSU, που επεδίωκαν τη θέσπιση ετήσιου ορίου στην υποδοχή προσφύγων, το πέτυχαν, μαζί με τρία υπουργεία. Ο ηγέτης τους, ο Χορστ Ζεεχόφερ τίθεται επικεφαλής του υπερυπουργείου των Εσωτερικών και της Πατρίδας, αντικαθιστώντας τον Τόμας ντε Μεζιέρ, άνθρωπο της Μέρκελ, που αποχωρεί από την κυβέρνηση.
«Η CDU παραχώρησε τα πάντα ως προς τη κατανομή των υπουργείων», συνοψίζει ο Ούβε Γιουν, πολιτικός επιστήμονας του πανεπιστημίου της Τριρ (Trier), τον οποίος επικαλείται η Bild. «Τι μένει από την CDU; Η Μέρκελ», σχολιάζει καυστικά η Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Η καγκελάριος θα πρέπει αναμφίβολα να παραμείνει υπό πίεση για κάποιο διάστημα, πριν ξαναβρεί την αρχική της θέση της αδιαμφισβήτητης ηγέτιδας, σύμφωνα με τον Γιούργκεν Φάλτερ, πολιτικό επιστήμονα του πανεπιστημίου του Μάιντς (Mainz) στο τηλεοπτικό δίκτυο ZDF.
Η ατμόσφαιρα στο συνέδριο της CDU στις 26 Φεβρουαρίου, το οποίο θα κληθεί να εγκρίνει την κυβερνητική συμμαχία, θα είναι ένα τεστ για τη δημοτικότητα της Άγγελα Μέρκελ.
«Αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται να διαρκέσει πολύ», προβλέπει η Suedeutsche Zeitung, διότι αυτός ο γάμος συμφέροντος δεν πείθει και πολύ κόσμο.
«Στα μεγάλα κόμματα της χώρας, η διαδεδομένη αίσθηση είναι ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί έτσι», γράφει η εφημερίδα του Μονάχου.
