Το Dying Light 2 Stay Human είναι δυνατό sequel, αλλά όχι αψεγάδιαστο
Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 8 Φεβρουαρίου 2022, 21:45
Όλοι μας, λίγο πολύ, με το άκουσμα ενός ακόμη zombie game μπορεί να… ξινίζουμε τα μούτρα μας, όμως η συγκεκριμένη κυκλοφορία είναι πολύ σημαντική για να περάσει απαρατήρητη. Το 2015 η πολωνική Techland μας προσέφερε ένα Action RPG πρώτου προσώπου με την ονομασία Dying Light, πνευματικό διάδοχο των αρκετά επιτυχημένων Dead Island. Τα πέντε και πλέον χρόνια ανάπτυξης του Dying Light 2 ανεβάζουν ακόμη περισσότερο τις προσδοκίες μας για ένα παιχνίδι που είχε θέσει ήδη τον πήχη αρκετά ψηλά.
15 χρόνια μετά το συγκλονιστικό ending του πρώτου τίτλου και την ιστορία του Crane, ο νέος πρωταγωνιστής μας, Aiden Caldwell. αναζητεί τη χαμένη του αδερφή. Οι δύο τους, ως παιδιά, υπήρξαν θύματα ενός άσχημου πειράματος, και πλέον ταξιδεύουν 600 χιλιόμετρα μακριά, στη μοναδική πραγματική πόλη που έχει απομείνει μετά την εξάπλωση του νέου ιού από την GRE. Ο ίδιος ο Caldwell αποτελεί έναν από τους λιγοστούς Pilgrims, ταξιδιώτες δηλαδή μεταξύ των settlements. Πρόκειται για ανθρώπους που ρισκάρουν την ζωή τους μεταφέροντας πληροφορίες και αγαθά μεταξύ των αποικιών.
Το project και οι βλέψεις για το Dying Light 2 είναι μεγαλύτερες και αυτό αποτυπώνεται και στο μεγαλύτερης διάρκειας κεντρικό story του παιχνιδιού, που μάλιστα προσφέρει και ορισμένες κρίσιμες επιλογές στον παίκτη, οι οποίες αλλάζουν την έκβαση ορισμένων γεγονότων, αλλά και κάποιων αποστολών. Η ιδέα και η προσθήκη των επιλογών στο παιχνίδι είναι καλοδεχούμενη, ενώ το story αυτό καθ’ αυτό είναι αρκετά “εξυπηρετικό” για zombie game, αν και υπάρχουν σεναριακά κενά και κάποιες εξελίξεις είναι λίγο… κάπως. Στις 20 ώρες διάρκειας -μόνο για την κεντρική ιστορία-, μην περιμένετε να εκπλαγείτε από αυτά που θα δείτε, σίγουρα όμως υπάρχουν ορισμένες αξιομνημόνευτες αποστολές και ενδιαφέροντες χαρακτήρες.
Οι κεντρικοί “κακοί” της ιστορίας είναι ο Waltz, ο επιστήμονας που έκανε πειράματα στον πρωταγωνιστή και την χαμένη αδερφή του, αλλά και οι Renegades, ένα faction από μασκοφόρους εγκληματίες, για τους οποίους οι developers δεν έδωσαν αρκετό χρόνο, ώστε να τους αναδείξουν και να χτίσουν έναν “μύθο” πάνω τους όπως τους άξιζε. Στα θετικά θα βάζαμε τον σχεδιασμό και το animation τόσο των ανθρώπινων εχθρών, αλλά και των ζόμπι, ενώ εντυπωσιακότατες είναι οι αντιδράσεις τους στα χτυπήματα του παίκτη με κάθε όπλο.
Μπορεί το story του νέου Dying Light να είναι ένα από τα βασικά “συστατικά” του, όμως τον περισσότερο χρόνο θα τον αφιερώσετε στα δεκάδες side missions, αλλά και τις πάρα πολλές παράπλευρες δραστηριότητες που θα σας ανταμείψουν με loot. Η πόλη της Villedor είναι τετραπλάσιου σχεδόν μεγέθους σε σχέση με τους χάρτες του πρώτου παιχνιδιού και θα την χαρακτηρίζαμε πολύ καλά σχεδιασμένη για καταστάσεις parkour (κάτι στο οποίο επαναστάτησε το πρώτο παιχνίδι), αλλά και ανελέητο σφυροκόπημα με τα διαφόρων ειδών ζόμπι στους δρόμους και στα εγκαταλελειμμένα κτήρια.
Ο νέος χάρτης είναι αρκετά έξυπνα σχεδιασμένος με ποικιλομορφία και μεγάλες υψομετρικές διαφορές, μιας και αυτήν τη φορά έχουμε να εξερευνήσουμε από σταθμούς μετρό μέχρι και οροφές από ουρανοξύστες. Το σημαντικότερο και εντυπωσιακότερο χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως τα περισσότερα κτίρια έχουν εσωτερικούς χώρους (μιλάμε για εκατοντάδες από αυτά), στα οποία ο χαρακτήρας μας μπορεί να εισέλθει χωρίς ίχνος loading ή διακοπής. Είναι ένα feature που ανεβάζει κατά πολύ το immersion και που πολύ σπάνια βλέπουμε στα open world παιχνίδια.
Ο μεγάλος ανοιχτός κόσμος όμως του Dying Light 2 μας απογοητεύει πολύ σε έναν τομέα, αυτόν του σχεδιασμού συγκεκριμένων δραστηριοτήτων, όπως οι σταθμοί μετρό, οι βάσεις της GRE, αλλά και τα κατεστραμμένα convoys που υπάρχουν διάσπαρτα εντός του χάρτη. Τι κακό συμβαίνει με αυτά; Είναι ακριβώς το ίδιο σχεδιασμένα (copy-paste). Πραγματικά σε ορισμένες περιπτώσεις οι developers δεν έχουν ενδιαφερθεί να αλλάξουν έστω λίγο την διάταξη των δωματίων ή των αντικειμένων. Ό,τι κερδίζει το immersion με τους εκατοντάδες λεπτομερείς χώρους, το χάνει με το παραπάνω πολύ κακό χαρακτηριστικό που το θεωρούμε αδικαιολόγητο για έναν τίτλο που αναπτύσσεται εδώ και τόσα χρόνια.
Παρ’ όλα αυτά, η εξερεύνηση είναι πολύ ευχάριστη και σε αυτό βοηθούν οι βελτιωμένοι μηχανισμοί στο parkour, αλλά και τα νέα gadgets, όπως το wingsuit. Η μάχη αποτελεί το δεύτερο βασικό “συστατικό” του Dying Light 2 και παρ’ όλο που περιορίζεται κυρίως στο button mashing, στην αποφυγή και την απόκρουση των επιθέσεων, στην πορεία ξεκλειδώνονται νέες κινήσεις. Τα όπλα είναι φυσικά της μορφής melee, από απλά αντικείμενα, όπως καρεκλοπόδαρα και φτυάρια, μέχρι και σπαθιά τύπου katana, ενώ έχουν αφαιρεθεί τα όπλα με σφαίρες. Για μάχες από απόσταση θα αρκεστούμε στο τόξο και το crossbow και στα διαφόρων ειδών βέλη. Το upgrade των όπλων αφορά κυρίως στο element τους, δηλαδή τη φωτιά, τον ηλεκτρισμό, τον πάγο, κλπ.
Το σύστημα προόδου μοιάζει αρκετά με αυτό του πρώτου παιχνιδιού με τα skill points και είναι αρκετά ομαλό και ισορροπημένο, ενώ αυτήν τη φορά ο εξοπλισμός (ενδυμασία) δεν είναι μόνο cosmetic, αλλά κάθε κομμάτι ρουχισμού έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και βαθμό προστασίας.
Σημειώνοντας πρόοδο στον κόσμο του παιχνιδιού μπορείτε να ορίσετε σε ποια από τις δύο βασικές φατρίες θα δώσετε περισσότερο την προσοχή σας: στους Peacekeepers ή στους Survivors. Ο χάρτης είναι χωρισμένος σε περιοχές και με το να κάνετε κατάληψη μιας περιοχής, σας δίνεται η επιλογή να δώσετε τη διοίκησή της σε μια εκ των παραπάνω, με την κάθε φατρία να έχει τα δικά της perks, κάτι που αποτελεί ακόμη έναν έξυπνο νέο μηχανισμό στο παιχνίδι.
Τα side quests, όπως και τα main quests, κατά μεγάλο ποσοστό, ανήκουν στην κατηγορία των fetch quests (με τους NPCs να σας πηγαίνουν από εδώ και από εκεί). Ορισμένα από αυτά όμως διατηρούν το μυστήριο ή το χιούμορ που γνωρίσαμε και στο πρώτο παιχνίδι. Το Dying Light 2 μπορεί να παιχτεί σε συνεργασία με μέχρι και τέσσερις παίκτες online, είτε μιλάμε για τα side missions, είτε ακόμη και το κεντρικό story (σε αντίθεση με το πρώτο παιχνίδι). Πρόκειται για μια εμπειρία, που την προτείνουμε ιδιαίτερα, αν έχετε αυτήν τη δυνατότητα. Έχετε στον νου σας όμως πως η πρόοδος της κεντρικής ιστορίας μετρά μόνο για τον host.
Δοκιμάσαμε το Dying Light 2 στις δύο κονσόλες της Sony. Ξεκινώντας από το PS4, παρ’ όλο που οπτικά στέκεται πολύ καλά, υπάρχουν κάποια “δυσβάσταχτα” χαρακτηριστικά, όπως τα μεγάλα loading times, τα κολλήματα στο menu, αλλά και αρκετά bugs που δεν τα βρίσκουμε τόσο συχνά στην έκδοση για το PS5. Στη συγκεκριμένη έκδοση, αυτή του PlayStation 5 δηλαδή, υπάρχουν τρεις διαφορετικές επιλογές για τα γραφικά: (κοντά σε) 4K ανάλυση σε 30 καρέ το δευτερόλεπτο, 1080p με ray tracing και 1080p στα 60 καρέ το δευτερόλεπτο. Για καλύτερη εμπειρία προτείνουμε την τελευταία επιλογή. Το παιχνίδι δεν είναι ακόμη σε κατάσταση να τρέχει αψεγάδιαστα, όμως είναι σίγουρα playable και με βάση το ιστορικό της Techland σίγουρα θα βελτιωθεί και περισσότερο.
Η “κληρονομιά” που άφησε το εξαιρετικό πρώτο Dying Light συνεχίζεται με ένα αρκετά δυνατό, αλλά σίγουρα όχι αψεγάδιαστο δεύτερο μέρος. Το Dying Light 2 είναι φορές που λάμπει και άλλες φορές που “πνίγεται” μέσα στις ίδιες τις φιλοδοξίες του. Δεν είναι το επικό παιχνίδι που πολλοί θα περιμέναμε μετά από τόσα χρόνια ανάπτυξης, είναι όμως ένα πολύ δυνατό action RPG και αν σας αρέσει να σπάτε κεφάλια ζόμπι, μαζί με τους φίλους κάνοντας parkour σε μια τεράστια post apocalyptic πόλη, τότε το Dying Light 2 θα σας κρατήσει συντροφιά για δεκάδες ώρες.
Βαθμολογία
Πληροφορίες
Τίτλος: Dying Light 2 Stay Human
Διαθέσιμο σε: PS4 / PS5 / Xbox One / Xbox Series X|S / PC / Nintendo Switch
Δοκιμάστηκε σε: PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Techland
Εκδότρια Εταιρεία: Techland
Είδος: Action RPG
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 4 Φεβρουαρίου 2022 (PS4/PS5/XB1/XBSX/PC) / 2o τρίμηνο 2022 (Nintendo Switch)
Ηλικίες: 18+
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες της παρουσίασης.
